2cv Charly

De auto van Charly is echt mooi. Op deze foto komt ie net trug van het spuitwerk.


Maar na het spuitwerk heeft Charly heel wat stukken vernieuwd en accesoires toegevoegd. Heel veel chrome.

Helaas is er een olielek die we maar niet kunnen lokaliseren. De auto is door de garagist van Charly gecontroleerd en die kon niks viden. Het zou aan de nok van de regelaar van de platinnekes liggen. En dat is geen stuk dat je kan zomaar kan vervangen.

Nu Charly toch naar de Dakar vertrekt, besluiten wij de auto tot bij Alexander te slepen. Is maar enkele km ver dus zo gepiept. Ware het niet dat Charly bij het achteruitrijden ook nog zijn bak heeft vastgereden. Oud zeer : een moer die losdraait in achteruit, in de bak valt en daardoor alles blokkeert. Tijdens de Touareg Trail riepen Frank en zijn zoontje constant "niet achteruit rijden !".

Om de wagen toch te kunnen slepen halen we de cardans eraf. Een halfuurtje werk en wat ijzerdraad. Met de trekstang slepen we alles tot bij Alexander. Net op tijd aangekomen, de ijzerdraad is al over geslepen !

Ik moet nu nog elektrieker spelen bij en ander maat. Ddus rap weg. DAt zou niet lang moeten duren, gewoon enkel spotjes plaatsen. 4 uurtjes later ben ik thuis !

Afwerken armen

Na het plaatsen van de nieuwe wiellagers had ik die grote moeren met draad aan de buitenkant niet teruggeplaatst.

Bij het verwijderen van die moeren hadden we wel wat moeite en hebben we serieus geklopt. We hebben zelfs de Dremel en slijpschijfje moeten bovenhalen. Dan weet je dat de schroefdraad van de armen er niet perfect bij blijft: er al schade zijn. Daarenboven zijn die moren geborgd met een stevige tik van de hamer. Bij het uitboren van die slag volgt ook schade.

En inderdaad, dinsdag tegen 11 uur komt Alexander helpen. Maar snel is de klus niet geklaard. We vijlen, slijpen en kloppen om de draad te herstellen. Invetten, moer erop, een halve draai en al vastgeklemd. Dus opnieuw beginnen. Ontvetten, vijlen, slijpen en kloppen om de draad te herstellen. Invetten, moer erop, een halve draai en al vastgeklemd. En zo moeten we wel drie of vier keer de procedure herhalen. En dan, hop, stevig aandraaien en we geraken er door. Nog drie !

Daarna kloppen we ook de wielflensen van de achterste armen op hun plaats. Dat lukt vrij goed.

Na 3 uurtjes zijn de 4 armen klaar en kunnen we een boterhammetje eten. Dat hebben we wel verdiend ! Volgende job wordt achterremmen en de armen terug op de assen monteren.

De koets is thuis

Eindelijk. Ongeveer 1 jaar na de aankoop van Purple Rain is de koets geschilderd.
Zaterdagmorgen om 10u30 afspraak bij Van Roosenbroek. Ik heb vrijdagavond laat nog snel een mailtje gestuurd naar Erwin, Wiet en Alexander. Hulp zal welkom zijn.

Deze morgen kan ik, zoals verwacht, niet op Mathieu rekenen. Veel te laat thuis en hij ligt nog in bed. Zelf ben ik nog wat verkouden. Maar het gaat al veel beter dan vrijdag. Ik ben vrijdamiddag in bed gekropen en dat heeft geholpen. Niet genezen maar al terug tussen de mensen.

Bij Van Roosenbroek sta ik er alleen voor. Geen vrienden en zelfs de garager is leeg. Ik zoek wat verder en vindt alleen de vader achteraan in de garage. Dan komt ook Ronny binnen die al direct zegt dat hij alleen is en ik dus beter wat volk kan gaan halen. Maar ik ken ze ondertussen al beter en ik weet dat ze wel zullen helpen. En inderdaad, we starten met het verschuiven van 2 C3's die in de weg staan.

Ik ga mijn wagen en de kar juist plaatsen en wie komt daar aan ? Wiet die komt helpen ! We rollen de koets langzaam uit de garage naar buiten. En wie staat ons daar op te wachten ? Erwin en zijn zoontje Robin. Tof dat je op je vrienden kan rekenen !

We plaatsen de balken en banden op de kar en dan zonder al te veel moeite gaat de koets er op. Nog wat riemen er rond en we zijn klaar.



Na 10 minuutjes langzaam rijden staat alles veilig thuis.


Erwin helpt bij het uitpakken


Nu kunnen we een grondige inspectie uitvoeren.


En daarna gaat ie naar binnen en vergelijken we de kleur. Ik denk dat ik de goede beslissing heb genomen. Dat appelgroen is veel te opvallend.


En Wiet is tevreden van zijn VISA.

Assen

Zaterdagavond heb ik toch nog snel de twee wiellagers gemonteerd in de voorste armen. Eigenlijk maar half want ik heb de speciale getande sleutel niet en kan dus de moerring niet vastdraaien.



Maar bon, weer een stapje vooruit.

Ik stel ook vast één van de twee NOS fuseearmen die ik gekocht heb niet juist is. Staat wat lager en is dus waarschijnlijk voor een ander A-type.

Ik demonteer die van een slopertje en ze vallen best mee. Dus ik hoef er geen te bestellen. ls uik ze naast de van de Purple Rain plaats is het verschil zeer groot ! Ongeloofelijk hoe hard die dingen afsluiten ! Ik demonteer en kuis dus ook de stuurkogelkoppen. Want die van de Purple Rain zullen wel heel versleten zijn.

Ook de stabilisatie-stang (stabiliteits tang schrijft mijn dochter op de doos) wordt geschuurd en met Hameritte geschilderd.

En wat vind ik daar terug tussen de rolkrikken ? Een kartonnen doos met de missende lagers !

En nog eens kleur

Zaterdag morgen naar Van Roosenbroek voor nieuwe kleur. Na wat bladeren en vergelijken kies ik een groen dat niet te groen is, of toch geen leger kaki, maar een beetje blauwer. Maar op 5 vierkante cm blijft het moeilijk beslissen.

De koets staat alvast in de spuitkabine.



Ronny begint te mengen en ik ga thuis verder oprommelen. Ik ben twee lagers kwijt van mijn achteras. PP had die er af gehaald om de armen te kunnen lassen.

Thuis stel ik vast dat ik en deur en wat scharnieren heb laten liggen bij Ronny. Iets voor 12 uur rij ik dus terug "om de deur op te halen" maar eigenlijk om het resultaat te zien van het spuitwerk. Helaas ben ik mijn GSM vergeten dus geen foto's. Maar de kleur is alvast niet echt groen, veel meer appel-blauw zeegroen. Weer niet wat ik dacht gekozen te hebben. Maar wel vrij dicht bij dat afgewassen blauw van de drie auto's die ik op Expo 58 gezien had. Dus ik kan er best mee leven !

Kleur

De kleur blijft mij achtervolgen. Zopas Ronny aan de lijn gehad want hij was de RAL code kwijt en hij wil morgen de koets en motorkap spuiten. Ik zie het als een voorteken; Dat is niet de juiste kleur en ik ga er jaren spijt van hebben.

Dit is wat ik wou. Enfin dat groen.



Of dit, zoals deze herspoten 2cv Sahara.



Ronny laat mij wel begrijpen dat dat 25% extra zal kosten. De helft van het budget was opmaak en de helft spuiten. Maar de helft van het spuitwerk is al gebeurd (4 deuren en 4 spatborden.)

Maar ik ga geen jaar aan een auto werken die ik niet kan aanzien.

Dus mijn besluit staat vast. Opnieuw spuiten !

Nu nog de juiste RAL code vinden !

Nog meer carosserie

De koets staat nu al enkele weken bij Van Roosenbroek. Nieuwe vloerplaten en nieuwe voetenbak staan er al in; In de voetenbak is een kein driehoekje gelast net daar waar de koets op het chassis rust. Is een aardigheidje van PP.



Het bevestigingspunt van het stuur achter het dashboard is doior de vorige eigenaar gemold. Ronny last het allemaal terug aan elkaar.




Ronny maakt er weer werk van en ontdekt dat de stijl van voorruit toch slecht is. Dus een nieuwe er in ! Ook alle blutsjes worden netjes uit de koets geplamuurd. Alle overschotjes van de andere auto's die hij herstelt eindigen steeds op mijn 2cv. Duurt wat langer, maar kost niks. En de 2 cv wordt telkens beter !



De motorkap ziet er uit als nieuw. Benieuwd hoe dat er zal uitzien in dat groen kleurtje. Maar er is weer een C3 die een nieuwe zijstijl nodig heeft. Dat gaat voor.

Carosserie

Ik heb nachten wakker gelegen met het zoeken naar de juiste kleur. Ik had op Expo 58 herinnering meerdere auto's gezien in een waterachtig groen. Dat leek mij lekker fris.



Geen camouflage groen, geen licht groen zoals de vert Bamboe die ik vroeger nog had opgemaakt voor verkoop aan een kerel die naar Afrika verhuisde en een 2cv wou voor ginder !



Ik zoek dus de juiste ral code en Van Roosenbroek start het carroseriewerk. Alhoewel ik hem zeg dat het een Raid auto wordt, maak hij er toch weer zijn werk van. Schuren, plamuren, schuren grondlaag, verven, oven.

En dan krijg ik de deuren terug...



Dat is niet volgens plan ! Maar ja, de 4 spatborden zijn ook al geschilderd. Ik laat het dus maar zo. Een beetje wennen. En de auto wat aankleden. En in de zon, heeft ie toch een mooie schijn.
Blijft spijtig

Vakantie voorbij, werk terug gestart

Met de vakantieperiode is het werk stilgevallen. Sinds september heb ik dan de anderen aan het werk gezet !

Zo zijn het chassis, de draagarmen en de assen naar PP in Luik geweest voor verstevegingen. Aan het chassis is uiteindelijk minder gelast dan gepland. Gegalvaniseerd staal last nu eenmaal moeilijk. De assen en de draagarmen zij wel mooi geworden. Op de asssen is een u-profiel geplaatst. Op de 4 armen telkens een tweede schelp eronder gelast en heel wat punten verterkt. De extra schelpen zijn netjes afgeslepen. Daarna plamuur op de lasnaad en het resultaat is zo goed als onzichtbaar. De technische controle houdt immers niet van gelaste armen.



Daarna lakken met Hammirete zwarte hamerslagverf. Later komt er nog een laagje anti-steenslagvef op. Dan een paar keer door de modder en de modificatie wort onzichtbaar. Lijkt mij beter dan de klassieke driehoekverbinding. Dat zou een zekere rode kaart betekenen.




Ondertussen is ook het chassis in de grondverf en wit gelakt.



De verf is wel vrij gevoelig en schilfert af bij impact. Is toch maar een extraatje want chassis is al gegalvaniseerd. De deksels boven en onder zijn ondertussen ook behandeld. Het bovenste deksel heb ik wat versmald zodat het niet geklemd wordt tussen chassis en koets. Ik heb gaten geboord en draad M4 getapt. Nu kunnen de deksels er op en er af gehaald worden. Lijkt mij slimmer dan rivetten of lijmen.