Ciney moteurs

Vandaag met Charles even op en af naar Ciney. Mooie grote beurs. We vertekken helaas wat te laat en hebben watfile op de weg. ook aan de ingang is het dik file en staanwe zeker 15 minuten stil. We draaien maar terug, zetten we de auto wat verder en gaan te voet.

Ik kan het niet laten en koop twee dingen waar ik al lang van droom.

Ten eerste een zacht lederen stuur. Vier spaken voor een "goede pak". En even groot als een origineel 2pk stuur. Want sportstuurtjes van 20 cm krijg je niet gedraaid. Of je houdt het alvast geen uren en dagen vol.



Ten tweede een mooi draaibare spot voor op het dak. Zo'n echt retro ding met een grilletje voor en een handvat. Helemaal volgens het boekje.



Daarnaast nog wat prutsen zoals een digitale multimeter voor 4 euro, een roltasje voor schroevendraaiers aan 1 euro en 4 M7 vetnippels.
Een leuke uitstap.

Laagje anti-steenslag

Nu het chassis op wielen staat moet ik aan mijn koets beginnen. Dat is wel even wennen want daar heb ik in maanden niet meer naar gekeken. Geen idde hoe ik dat ga aanpakken.
Een laagje anti-steenslag op de bodem en in de spatborden is alvast een goed begin.

Dat de bodem hier en daar wat oppervlakkige roest heeft is duidelijk. En ook de nieuwe bodems verdienen bescherming.



De roest wordt wat afgeschuurd en krijgt eerst een laagje Hammerite. Daarna anti-steenslag.





Ook de spatborden krijgen hun laagje. Achter:



En voor :



Ziezo, de kop is eraf!

Alexandre op bezoek

Alexandre komt me vandaag helpen.

De stuurstangen vastszetten op de stuuras is niet zomaar mogelijk. De pennen draaien rond. Dus slijpt Alexandre met de Dremel een klein groefje. En dan kan je de pennen vasthouden met een schoevendraaier terwijl je de bout aandraait. Simpel !

Het resultaat is perfect.



Daarna werk ik de veerpotten af met een likje verf en worden ze definitief gemonteerd op het chassis.


Dus nu kunnen de banden erop en staat het geheel na 18 maand terug op 4 wielen !
Alexandre plaatst er al gauw een stuur op. Net echt !


Ik start met een uitvoerig test van de ophanging door als een hek op en neer te springen



Dat was een grootse dag ! Eindelijk begint dit terug op een 2cv te lijken.

Binnengevallen bij Alexandre

Deze namiddag nog eens binnengevallen bij Alexandre. Ik wil namelijk werk maken van mijn open veerpotten. Zonder veerpotten worden de draagarmen immers niet tegengehouden. En ik wil het chassis eindelijk van die schragen en terug op wielen.

De veerpotten heb ik al lang geleden opengeslepen.

Nu wil ik de potten vervangen door drie overlangse latten. Die worden met boutjes gemonteerd. Zo kan alles makkelijk open voor herstelling en onderhoud. En dankzij de draadstangen die als trekstangen gaan dienen kan de hoogte van de wagen ook zeer eenvoudig worden geregeld. Rechtstreeks met de ratelsleutel !

Ik moet wel drie pootjes lassen op iedere schotel. Op zich niet veel werk maar een laspost is er wel voor nodig. En sinds ik de mijne jaren geleden aan Jeroen Cats heb verkocht moet ik nu naar Alexandre.

Na wat geregel van de nieuwe tweedehandse laspost kan ik aan de slag. Echt goed zijn de eerste pogingen niet. Maar het zit wel vast. En met ieder pootje gaat het beter. Alexandre trekt ook een rups en toegegeven, hij doet dat veel beter dan ik.

Nu nog draad tappen in de pootjes. Eerst gat boren en dan tappen. Maar die latten zijn verdomd hard; een gat boren duurt wel 5 minuten.

Daarna moeten de gaten geboord worden in de dwarslatten. Weer zo lang!



Bij de montage (hier nog zonder veren) is duidelijk te zien hoe alles netjes op zijn plaats komt. De standaard veerpot ligt erbij ter illustratie.



En de veren kunnen er in en en uit ! Het derde latje is het sluitstuk. Maak het boutje los en je kanalles demonteren !



Het resultaat is best ok.



Nu zijn de veren opgesloten. Dat is vooral belangrijk wanneer de wagen niet meer de wielen rust en de veerpotten onbelast zijn. Bij het krikken en bij wanneer de wagen van de grond komt bij een sprong. Zonder de latten zouden de veren kunnen bewegen en dan weet je nooit hoe ze staan wanneer de wagen terug op de wielen komt. Daarenboven is het ook belangijk dat voor en achtertrein in verbinding blijven. Dat is en essentieel element van de ophanging van de 2cv.

Sensoren

De Visa-motor heeft standaard een elektronische ontsteking. Er zijn twee sensoren die aangestuurd worden door een voorbijvliegende nok op het vliegwiel. De pulsen gaan naar een computer die de bobijn aanstuurt. Er is ook een onderdrukschakelaar die de vervroeging bijstuurt.

Eerste uitdaging is een beugel plaatsen tussen bak en motor zodat de sensoren geplaatst kunnen worden. De beugel moet een beetje worden bijgeslepen net als een randje op de bak. Daarna moeten er twee sleuven in de bak komen zodat de sensoren er netjes inpassen. niet echt heel moeilijk maar vervelend.



Na wat wringen krijg ik de bak op de motor en kan ik het resultaat beoordelen. Ziet er echt goed uit en dus gooi ik er snel een 2cv-startmotor bij.



Alleen, de beugel komt rakelings naast de oliefilter. En ik had een tussenstuk gekocht bij PP om een dikke 1 liter filter te monteren. Ik vrees dat dat niet meer zal lukken.



Dat bekijk ik later nog wel. Ondertussen zet ik een standaardfilter.

Tijd om truukje van Filip en Koen toe te passen. Een "anti-rubber van versnellingspook aan bak kruipt naar boven". Zij hadden met een dekseltje van en pot confituur gedaan. Ik gebruik een grote rondel waarme de koets op de achterbrug wordt bevestigd. Ik voeg er nog een klein busje aan toe.



Zo blijft het rubber op zijn plek en de olie in de bak !

Citrombile Utrecht

De onvermijdelijke jaarlijkse afspraak op het eerste WE van mei. We bollen er naar toe met Charles en Charly. Alexandre is op WE in Istanbul.

Na een ommetje in Utrecht rijden de parking op en snellen we de hal binnen. Ik heb de indruk dat er iets minder standhouders zijn dan vorig jaar. Maar het blijkt dat vooral het clubgedeelt wat lichter uitvalt.

We beslisen om ieder zijn eigen toer te doen en spreken af tegen 12u30. Tegen de middag vinden we elkaar terug en doen we nog rondje samen. Dan pick-nick in de volle zon. We wandelen er nog wat toertjes bij en sluiten af met een bezoek aan de grote parking. Ik loop er Eric en zijn 2CV tegen het lijf, een deelnbemer aan de Touareg Trail. Hij geeft mij een uitgebreide uitleg over de aanpassingen aan zijn wagen. In de hal had ik ook al Lydia en Cees terug ontmoet. Leuk weerzien !

Besluit van een dagje Utercht : wat zakjes met stekkers voor de bedrading, wat M7 boutjes, moertjes en ringen. Een opengeslepen tremrommel om de schoenen te kunnen instellen voor 5 euro. Handig !